Zbawcę z niebios, obłoki.
Świat przez grzechy nieszczęśliwy
Wołał z nocy głębokiej.
Gdy wśród przekleństwa od Boga
Czart panował, śmierć i trwoga,
A ciężkie przewinienia
Zamkły bramy zbawienia.
Ale się Ojciec zlitował
Nad nędzną ludzi dolą.
Syn się chętnie ofiarował,
By spełnił wieczną wolę.
Zaraz Gabryjel zstępuje
I Maryi to zwiastuje,
I że z Ducha Świętego
Pocznie Syna Bożego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz